Visie
Actieve wielertoeristen, zowel mannen als vrouwen, de mogelijkheid geven om in clubverband op een sportieve, veilige en vriendschappelijke manier hun favoriete hobby uit te oefenen. We rijden zowel op de weg als off-road. Beide disciplines hebben een eigen rittenkalender en kunnen een aanvulling zijn op elkaar.
Historiek van de eerste 25 jaar (1974 – 1999)
Begin 1974 werd de eerste Lilse wielertoeristenclub opgericht door een vriendengroepje. Oorspronkelijk werd er onder de naam ‘De Krawaten’ gestart maar al spoedig veranderde de naam in ‘Het Vliegend Wiel’. De eerste 6 actieve leden waren Louis Diels, Karel De Peuter, Gustaaf Verstappen, Jan Verstappen, Jan Diels en Ronny Knaepkens. Steunende leden waren Jozef Diels en Jef De Peuter. Onze club steunde op vriendschap, zweet en… bier.
Op 7 april van dat jaar werd de eerste officiële rit gereden.
Dat dit in de pionierstijd een grote onderneming was kunnen we lezen in het vroegere verslag:
“Om 8 uur zijjn we vertrokken met 4 man. De heenrit was goed verlopen: traag vertrokken en traag aangekomen in De Valk. In De Valk een paar pinten gedronken en terug naar Lille. Na een zeer snelle afdaling, een platte band van Louis Diels. Naar een velomaker gezocht, de band geplakt en dan blijven hangen in het café ervan. Een potteke biljart gespeeld en nog een pint gedronken. Om 12 uur reden we pas door. De terugweg is traag verlopen. En maar permitteren van een zeer gat, schouders en benen. Even voor 2 uur waren we terug in Lille van de eerste rit.”
De tweede rit, ook naar Scherpenheuvel, waren ze 1 uur vroeger thuis en op de derde rit begon het steeds beter en sneller te gaan en waren ze reeds om 12 uur thuis. Waarschijnlijk is hierna de clubnaam ‘Het Vliegend Wiel’ ontstaan.
Het eerste jaar werden er 25 ritten gereden, meestal naar Scherpenheuvel maar er werden ook 3 grote ritten gereden. Het drie landenpunt (278km, om 5 uur vertrokken en om 19 uur thuis), Namen (226km) en een tweedaagse naar de Baraque Fraiture (220km). Uiteindelijk blijkt het een sterk aanvangsjaar te zijn met in het totaal 2348 km en met een gemiddelde afstand van 94 km/rit. De volgende jaren zullen ongeveer dezelfde resultaten gehaald worden.
1975
Aankoop door de club van fietsrollen voor 2000 BEF. Dit was een zware constructie met rollen gemaakt uit houten plankjes aan de buitenzijde en gevuld met beton! Kortom, het deed denken aan het Flinstone tijdperk.
In het totaal bestond de club al uit 16 leden.
Er werd voor de 1ste maal een grote rit naar Oteppe gedaan en later ondernamen 6 man nog een 8-daagse vakantierit naar Oteppe. Oteppe zal de volgende jaren nog vaker op het programma staan…
1976
Heropening van het vernieuwde clubhuis. Dit was een omgebouwd “kiekenkot” in de hof van de familie Diels waarover de club vanaf de beginjaren reeds beschikte. Men had hier zeer veel ‘vergaderingen’, minstens om de 14 dagen, en vele andere sportief-sociaal-culturele activicteiten zoals trainen op de rollen, teerfeest, bakken bier drinken ter gelegenheid van verjaardagen, liefdesbrieven schrijven, enz…
Het kasverslag van in die tijd geeft het volgende weer: “Inventaris: 14 lege bakken, 2 volle bakken en 400 à 500 BEF in de clubkas”.
Inrichting van het eerste clubkampioenschap in de Kapelstraat, Akkerstraat en Groeneweg met een afstand van 40 km met Paul Wolput als winnaar.
1977
Er werd nu nog maar enkele keren per seizoen naar Scherpenheuvel gereden.
1980
Vanaf dit jaar werd er vertrokken bij Familie Verstappen op de Houtzijde. De vorige jaren was dit aan het clublokaal of aan café Heimwee.
Andermaal werd er een grote rit naar Namen georganiseerd. Met 15 man werd er om 7 uur vertrokken. Dat dit een zware rit was, hebben we teruggevonden in het vroegere verslag: “Onderwegen liet de 2de bezemwagen (van Jan Verstappen) het afweten: geblokkeerde motor. … De ganse terugweg wind op kop. We waren laat thuis. Om 7.00 uur waren we in ‘t lokaal, allemaal zeer moe, vooral Gustaaf Verstappen, die zat op ‘t laatst te zwijmelen op de fiets, mischien te weinig bloed van het bloedgeven enkele dagen eerder.”
2 jaar vroeger startte ook de wielercarrière van Jef Van Hemel, helaas was zijn sportcarrière van korte duur. Volgens de verslagen was hij de kampioen van de afdaling in die tijd: in 1980 heeft hij het snelheidsrecord berg af rijden in Spa gevestigd: “J.V.H. ontpopte zich als één van de beste dalers, tegen 70 km/uur kwam hij Spa binnen gebold. Het klimmen was iets minder.”
De Club organiseerde tevens voor de clubleden een tweedaagse naar de zee: Renesse. Hieraan namen 15 personen deel met de fiets en 20 personen kwamen achterna met een bus.
Naast de traditionele kaartprijskamp zorgde het organiseren van parking, drank en hotdog verkoop op de opendeurdagen bij Van Hoeck voor extra financiële inkomsten.
Het seizoen werd traditioneel afgesloten met een kroegentocht.
1982
Het Vliegend Wiel organiseert voor de eerste maal de 100 km van Lille. Dit is een afgepijlde tocht voor wielertoeristen doorheen Lille bestaande uit een 10 tal ronden.
Andere activiteiten waren een barbeque aan de vijver van de familie Diels en een ééndaagse uitstap met de bus naar zee en nadrinken in het Vlimmers Hof
1983
Vanaf dit jaar stopt men na de ritten bij diverse horeca in Lille. Tevens werden de meeste ritten door Staf De Bie uitgestippeld. Voor de eerste maal werd er een grote rit van 80 km in de Vlaamse Ardennen gereden waarbij de muur van Geraardsbergen ook opgenomen was in het parcours. Andere grote ritten zijn Namen en Coo.
Er werd met de club deelgenomen aan: 100 km van Vorselaar, Grobbendonk, Lichtaart, de 12 uur van Het Slijpend Wiel. Daarnaast neemt een gedeelte van de leden deel aan het kampioenschap van Groot Lille, de cyclocross van Lille en Poederlee, de tijdrit DMT en de wintersporten in Brasschaat, Kalmthout en de 8 kamp van de KWB.
1984
10 jarig bestaan van de club met viering in De Jeugdhaard.
Deelname aan de driedaagse op rollen in de Zandfluiter te Wechelderzande ingericht door de volleybal club. Michel De Bie en Marc Van Den Branden nemen deel.
Voor de eerste maal gaat het clubkampioenschap door op de Houwse, dit wegens wegenwerken op de vertrouwde omloop van de Nachtengalenstraat. Marc Van Herck wordt voor de 3de maal clubkampioen. Volgende jaren zal de naam Van Herck nog regelmatig op de eerste plaats van het clubkampioenschap verschijnen. De 100 km van Groot Lille wordt ‘s zaterdags voor de 3de maal georganiseerd en ‘s zondags werd voor de 1ste maal een fietszoektocht georganiseerd.
Met de 5 toeristenclubs van Lille werd voor de 1ste maal een “toeristenbal” ingericht
1985
Deelname van de driedaagse op rollen in Wechelderzande, met een 4de plaats behaald door Marc Van Herck, Raymond Van Der Linden, Guido Vleugels en Henk van Aert.
1986
Deelname aan de driedaagse op rollen in Wechelderzande, met een 2de plaats behaald door Eddy Van Herck en Wim Bellemans.
Diezelfde personen wonnen enkele weken later de driedaagse op rollen in Beerse.
Grote rit in het Eifelgebergte, met de beruchte Hammer als eindpunt.
1987
Dit jaar werd de driedaagse op rollen in Wechelderzande gewonnen! Deelnemers waren: Eddy Van Herck, Wim Bellemans en Peter Geerinckx.
1ste grote rit naar het buitenland: 10 leden met begeleider in camionette reden van Lille naar Lourdes. Een totale afstand van 1320 km in 7 dagen werd hierbij overbrugd, waarbij het elke dag regende. Een echte pegrimstocht! In Lourdes zelf werd men opgewacht door een schuchter zonnetje. De dag na de aankomst werd de Tourmalet (2200m) beklommen bij wijze van afkicking.
1988
Grote ééndaagse rit in Hollands Limburg, ook gekend als de Hel van Limburg. Met vertrek en aankomst in Stokkem België
1989
Grote ééndaagse ritten waren: finale van de Ronde Van Vlaanderen, met 30 deelnemers en het Eifelgebergte.
Zoals al de vorige jaren werd er ook weer deelgenomen aan de ploegentijdrit van DMT, en zelfs met 3 ploegen!
Deelname door een groot aantal leden na het seizoen aan de eerste nieuwe Lilse achtkamp georganiseerd door enkele wintersportende leden
1990
De club breidde met 12 leden uit en telde 47 leden en gemiddeld 30 vertrekkers!
Nieuwe clubkledij: oranje en gebroken wit zijn nu de hoofdkleuren.
Grote ééndaagse ritten waren: finale Luik Bastenaken Luik en Eifelgebergte.
2de grote buitenlandse rit: Lille – Oostenrijk naar St Anton Am Arlsberg. Door de 12 deelnemers werd er een totale afstand van 1032 km overbrugd in 6 dagen. De beruchtste bergpassen waren: de Furkajoch en de Silvretta.
1991
Tweedaagse naar Spa (210 km heen en 170 km terug). Voor de eerste maal werd er ook met een B-ploeg gestart. Helaas kwam dit niet goed van de grond.
1992
Grote ééndaagse rit: Amstel Gold Race.
3de grote buitenlandse rit: Lille – Ardeche en Mont Ventoux (1909m hoogte). De 12 deelnemers legden in 7 dagen 1269km af. Die winter rijden de leden van Het Vliegend Wiel hun eerste on-officiële veldtoertocht. Het mountainbiken in bos en veld was ondertussen populair geworden en om de leden hiervan te laten proeven werd er 2 maal in clubverband een tocht door de Herentalse bossen georganiseerd.
1993
Grote ééndaagse ritten: Mergellandroute en finale Luik Bastenaken Luik met o.a. de Wanne, Redoute en Stokeu.
1994
Vanaf dit jaar kiest de club voor een vaste aankomstplaats: café De Wissel na de zondagse ritten. De donderdagavond trainingsritten (Prinsenpad) beginnen zeer populair te worden, alsook de après in De Wissel. In het pinksterweekend ondernemen 16 leden een driedaagse naar Blankenbergen. 4de grote buitenlandse rit doorheen de Pyreneeën: van Atlantische oceaan (Biarritz) naar de Middellandse zee. 11 leden namen hieraan deel, er werden in het totaal 878km afgelegd dit terwijl gaAns Europa sudderde onder een hittegolf
1995
Samen met de voetbalclub wordt een Rap Trap organisatie verzorgd in de kantine FC Lille.
Aanschaf van een volledige nieuwe koersuitrusting
1996
1ste Mountainbike veldtoertocht organisatie door Het Vliegend Wiel op de Lilse Bergen. Dit was de eindhappening van de veldtoertochten in de provincie Antwerpen gesteund door de KBWB. Het weer was slecht: regen en natte sneeuw waardoor er slechts
564 deelnemers ingeschreven werden.
Het begin van het seizoen werd ingeleid met het jaarlijkse teerfeest in de kleine zaal van het parochiecentrum. De formule sloeg niet meer aan zodat het voorlopig het laatste was in de lange rij klassieke teerfeesten. De jaarlijkse barbecue eind juni daarentegen was wel een voltreffer.
De afgepijlde rit van de Drie Eycken voor wielertoeristen staat vanaf dit jaar op het rittenschema.
4de grote buitenlandse rit: doorheen de Franse Alpen over de Telegraphe en Galibier, col de la Colombière, Glandon, Madeleine, Alpe d’Huez, Joux De Plane. In 7 dagen werden er 750km afgelegd. De drie eerste dagen regende het,het weer was boven op de Galibier (2556m hoogte; de hoogste pas in de geschiedenis van Het Vliegend Wiel) zo slecht dat de Ronde van Frankrijk er niet over geraakte. Daags nadien lukte dit voor de leden vanHet Vliegend Wiel gelukkig wel. Op het einde van het seizoen organiseerden Erwin en Ingrid een mosselavond voor al de leden en echtgenotes.
1997
2de VTT organisatie waar we 1178 inschrijvingen mochten noteren
1998
3de VTT organisatie met 1202 inschrijvingen. De club telt nu 51 mannelijke leden.
Startjaar van de Vliegende Wiel vrouwen toeristenploeg met 13 actieve leden, voornamelijk echtgenotes van leden. Na een succesvol jaar volgt de officiële aansluiting van de vrouwenploeg bij Het Vliegends Wiel. 5de grote buitenlandse rit: doorheen de Vogezen. 13 leden legden in 6 dagen 861km af.
Eind 1998 werd er besloten om onder naam van de club tijdens de herfst en winter met een mountainbike groep te starten. Reeds verscheidene jaren bestond er ruime belangstelling bij de leden en bepaalde kennissen. 9 nieuwe MTB (en Baan?) geïnteresseerden werden lid.
1999
Met een totaal van 78 leden, 63 mannelijke en 15 vrouwelijke, is de club naast de ‘oudste’ wielertoeristenclub van Lille ook de grootste geworden! Sinds enkele jaren rijden ook reeds de eerste ‘afstammelingen’ van leden mee zodat de club zeer waarschijnlijk nog een lang sportief leven zal beschoren zijn.
Officiële start van een Vliegend Wiel MTB programma waar ook ‘punten’ te verdienen zijn, vanaf september tot eind februari van het jaar.